De meest gestelde vraag die ik krijg is: ‘ Waar helpt hij jou mee?‘
Dat is best lastig om uit te leggen in een korte tijd want hij helpt met echt heel veel gedurende de dag en daarom zal ik dit op deze pagina wat uitgebreider vertellen.
Aedan’s primaire taak is om mij te helpen met de gevolgen van PTSS. PTSS staat voor Post Traumatische Stress Stoornis, oftewel: door traumatische gebeurtenissen in het verleden heb ik zoveel last van de gevolgen dat dit mijn dagelijks leven enorm beïnvloed. De PTSS uit zich in mijn geval in angst- en paniek aanvallen, agorafobie (ook pleinvrees) genoemd en ik heb geen vertrouwen in mensen meer. En daarmee bedoel ik helaas ook alle mensen die dicht bij mij staan. Dat maakt dat ik het lastig vind om de deur uit te gaan. Althans, tot Aedan in mijn leven kwam.
Maar hoe kan hij daar zoveel verschil in maken?
Ik leg op voorlichtingen uit dat elk mens een emmertje met stress in zich heeft. En de meeste mensen weten heel goed hoe ze deze emmer op tijd moeten legen, al is het maar gedeeltelijk om het niet te doen overlopen.
Ik mis deze vaardigheid om te kunnen voelen dat die emmer te vol is in combinatie met dat de kraan soms veel te hard door loopt en die niet dicht te draaien is.
Honden praten niet, zij lezen lichaamstaal waar wij mensen veel slechter in zijn. Iedereen heeft tics die je onbewust laat zien als de stress of spanning op loopt. Dat kan zijn dat je begint te zweten op je neus, misschien met je vingers friemelt, of net wat harder en sneller praat dan dat je normaal doet. Daarnaast loopt het stresshormoon cortisol op icm adrenaline.
Aedan pikt deze tics op, en ruikt dit wellicht ook (dit is een nog niet bewezen theorie) en heeft geleerd op die momenten mijn aandacht te trekken waardoor ik op hem focus en niet op de omgeving en wat het is dat op dat moment de stress omhoog gooit. Hierdoor zakt het niveau in de emmer en kan ik nadat ik mijn herpakt heb mijn weg vervolgen.
Ik vertrouw Aedan blind op zijn oordeel in situaties en het feit dat hij mee is en ik op hem kan vertrouwen maakt dat de initiële spanning er niet meer is. Voorheen zou ik rustig een week droog brood met pindakaas eten wat het enige was dat nog in huis was voor ik de moed verzameld had om boodschappen te doen. Nu met Aedan denk ik daar niet meer over na en ga ik gewoon naar de winkel.
Ben ik nu genezen?
Nee. Laat ik daar heel duidelijk over zijn. Een assistentiehond is geen wonderpilletje waardoor ik ineens genezen ben, de paniek en angst niet meer bestaat en ik een perfect leventje heb. De PTSS is er nog steeds, de angst en paniek ook. ik zal de schade die door de tramas zijn veroorzaakt altijd mee nemen. Maar Aedan maakt het wel mogelijk om een zo normaal mogelijk leven te volgen.
Maar Aedan leeft niet zo lang als jou? Wat dan?
Nee. 1 ding is duidelijk als je een hond in je leven krijgt, er komt een punt van afscheid nemen. Ook Aedan heeft niet het eeuwige leven. Op het moment dat Aedan aan geeft dat het allemaal wat teveel wordt zal ik moeten kijken voor een opvolger. die opgeleid kan worden in de laatste periode dat Aedan officieel werkt. Maar Aedan gaat niet weg, hij blijft bij mij tot zijn dood.